بسم الله الرحمن الرحيم
تاریخ: 28/04/1395
مجری:
آقایان وهابی ادعا کردهاند که اجماع اهل سنت بر این است که توسل به جاه جایز نیست و آن را بدعت خوانده‌‌اند که با هم می‌بینیم.
کلیپ:
معرفی کارشناس کلیپ: عقیل هاشمی یا به قول آقای ملازاده عقیل بی‌عقل که البته خودش می‌داند هدف ما از انتشار این سخنان این است که بایستی این حقیقت‌‌‌ها را بیان کرد، هیچ کدام از اینها توهین نیست؛ بلکه به واقعیت بیان شده است و آقای ملازاده در مورد دادن این لقب به ایشان می‌گوید نمی‌دانم چه بگویم اما به هر حال ایشان در شبکه‌‌‌‌ای مجری است که دیگر همه می‌دانند اعضای آن بدترین، اراذل و اوباش‌ترین، شرورترین، کافرترین، فاجرترین، بدبخت‌‌‌‌‌ترین و فاسق‌‌‌‌‌ترین افراد هستند.
یکی از ویژگی‌‌‌های وی تخیلات کودکانه‌‌‌‌ای است که به پیامبر نسبت می‌دهد و می‌گوید روزی از روزها حضرت رسول صلی الله علیه و آله و عایشه با هم مسابقه دو برگزار کردند، حضرت عایشه در آن مسابقه از رسول الله صلی الله علیه و آله برد؛ همچنین او صاحب تئوری متواتر ضعیف هم می‌باشد و می‌گوید حدیث متواتر می‌تواند ضعیف هم باشد، البته ایشان در مورد خداوند خیالی خود نیز نظراتی دارد و می‌گوید صحبت از این نیست که خداوند اجازه دارد مثل خودش خلق کند یا نکند، خداوند می‌تواند مثل خودش هزار خدا بسازد یا خداوند می‌تواند قیامت را لغو کند و بگوید قیامتی در کار نیست و زندگی دنیا ابدی است و همان طور که گفتیم خداوند می‌تواند سنگی را خلق کند و خودش نتواند آن را بلند کند؛ به خاطر همین در ذهن مخاطبان این سوال ایجاد شد و پرسیدند یک سنگ در کوچه‌مان افتاده است و خدا هم نمی‌تواند آن را بلند کند، ما با این باید چکار کنیم، در جواب گفت: توبه و استغفار کنید و خدا را بشناسید طبعاً این مشکل حل می‌شود! جالب این است که هاشمی برای اشاعه این تفکرات انحرافی به دولت‌‌‌های وهابی نیز التماس و گدایی می‌کند و می‌گوید من التماس می‌کنم از مسولان حکومت‌‌‌های عربی که به شبکه‌‌‌های ما کمک کنند.
هاشمی: توسل به شخص پیامبر عمل شرک است؛ اما به جاه، منزلت و مقام پیامبر یک توسل بدعی است.
کارشناس وهابی: توسل به جاه و مقام ذات یک شخص جایز نیست.
منصور حسینی: شما توسل را از خدا می‌خواهید؛ اما می‌گویید به خاطر پیامبر، به خاطر کار، به خاطر ایمان یا می‌گویی به خاطر جاه پیامبر و هر چه دیگر که باشد، چه درست و چه نادرست.
مجری: در قضیه نادرست اگر بگوییم خداوندا به خاطر جاه و مقام فلان شخص، مثلاً پیامبر، چه می‌شود؟
منصور حسینی: این توسل نادرست و حرام است.
دهقان: در مورد توسلی که ایشان به جاه رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند، توسل به جاه و مقام رسول الله از دیدگاه ائمه اربعه کاملاً مردود است، ائمه اربعه اهل سنت به ویژه حضرت امام ابوحنیفه به صراحت این را بیان کردهاند، حضرت امام ابوحنیفه و همچنین امام محمد و امام ابو یوسف که جزء بزرگان و ائمه اساسی مذهب حنفی هستند، این را صریح دارند که توسل به جاه رسول الله صلی الله علیه و آله و اینکه یک عده خدا را به جاه رسول الله دعا کنند، چنین چیزی ناجایز و حرام است، این نه تنها عقیده حنفی است؛ بلکه عقیده تمام اهل سنت و جماعت این است که توسل و دعا به جاه رسول الله، دعایی نامشروع است؛ اما اینکه به جاه، مقام و آبروی رسول الله دعا کنند، ناجایز است و فقهای احناف این را کامل در کتاب‌‌‌های خودشان بیان کردهاند.
هاشمی: مباحث مرتبط با توسل و در واقع متوسل شدن به جاه بزرگان دینی و به جاه صحابه و اهل بیت که امام ابو حنیفه این را بد می‌پنداشته است.
ترشابی: کاملاً درست است، در باب توسل ائمه اربعه اهل سنت اتفاق نظر دارند که توسل جستن به حق فلان و فلانی جایز نیست و در این باب امام ابو حنیفه با سایر امت اسلامی و جمهور اهل سنت و جماعت هیچ اختلافی ندارد و آنچه را که ما امروز می‌بینیم، مبنی بر اینکه در بعضی از مناطقی که حنفی، شافعی، مالکی یا حنبلی هستند از این کلمات به حق فلانی استفاده می‌کنند، قطعاً این بر خلاف اعتقاد ائمه اربعه است و آنچه که از ائمه اربعه به ویژه امام ابو حنیفه ثابت است، این است که توسل جستن به حق فلانی را جایز نمی‌دانند.
خدمتی: اما در مورد مسئله توسل جستن به جاه، مقام و مکان، علما فرموده‌اند این بدعت و نوآوری در دین است؛ اگرچه شرک نیست؛ ولی معصیت است، شما بگویید به جاه پیامبر، به جاه عمر، به جاه علی، این بدعت است، کسانی که بعداً به عقاید خرافی متأثر شدهاند این ادعیه و دعاها را به دعا افزودهاند یا به مقدمات دعا افزودهاند.
شگفتا که بعضاً در صدد شرک، توسل، تبرک و تقرب به خدا از طریق غیر خدا هستند؛ چرا چنین افرادی اصرار دارند که این مسئله را جا بیندازند؛ توسل، تبرک، تقرب و تقدس به غیر الله، و از غیر الله خواستن و الله را ترک کردن؛ عاقل چنین عملی انجام نمی‌دهد.
مجری:
استاد عباسی، توسل به جاه به چه معنا است.
استاد عباسی:
در رابطه با توسل به جاه ما غیر از این توسل به ذات هم داریم که می‌توان به خود شخص متوسل شد؛ اما توسل به جاه یا مقام در واقع توسل به جایگاه شخص است یا قسم دادن خدا و در خواست از خدا به واسطه جایگاهی که آن اولیاء الهی دارد؛ یعنی ما از خدا می‌خواهیم خدایا به حق جایگاه پیامبر، به حق مقام و منزلت پیامبر نزد تو، به حق محبتی که شما به پیامبرت داری و قرب و منزلتی که نزد شما دارد این حاجت را برای ما انجام بده، این توسل به جاه می‌شود.
مجری:
استاد عباسی، آیا علمای اهل سنت به خصوص کسانی که اهل سنت بیشتر روی آنها شناخت دارند، چنین اعتقادی دارند؟
آیا در بین اهل سنت اجماع وجود دارد که توسل به جاه بدعت و حرام است؟
استاد عباسی:
این آقایان دائم حرف‌‌‌های دوپهلو می‌زنند؛ وقتی بحث توسل به جاه را مطرح می‌کنند، می‌گویند توسل به جاه بدعت است و این اتفاق همه مذاهب اربعه است و همه این کار را انجام داده‌اند، بعد در کنارش هم می‌گویند این کارها شرکی است و در کنار کارهای شرکی قرار می‌دهند؛ توسل به ذات را کلاً شرک می‌دانند و اینجا توسل به جاه را با یک پله پایین‌‌‌تر بدعت، حرام و ناجایز اعلام می‌کنند؛ در بعضی از گفتار‌‌‌های اینها این است که توسل به اموات را به قول مطلق حرام و شرک اعلام کردهاند، اینجا در این کلیپ اینها به نوعی اتفاق نظر پیدا کردهاند که توسل به جاه بدعت و حرام است و نباید انجام شود و بین علما اجماعی است.
اینها نه آیات قرآن را متوجه می‌شوند و قبول می‌کنند، نه روایات و نه قول متقدمین را قبول می‌کنند، الان فقط کسانی که بزرگان و علمای تراز اول کشور خودمان از دیدگاه اهل سنت هستند و کتاب‌‌‌هایی که معاصر نوشته‌اند و در حوزه‌‌‌های علمیه وجود دارد یا تدریس می‌شود، در خانه علما وجود دارد و در کتاب فروشی‌‌‌ها هم بسیاری از این کتاب‌‌‌ها موجود است و اگر عزیز اهل سنتی خواستند حرف کارشناسان شبکه ولایت برایشان ثابت شود، نیاز نیست راه دوری برود؛ چون گاهی اوقات کلمات برای اینها خوانده هم می‌شود، بعد می‌گویند اینها دروغ و کذب‌‌‌هایی است که افراد درست کردهاند؛ این کار سختی نیست و عزیزی که در مشهد، زاهدان، چابهار یا شهرهای مختلف است، خیلی راحت می‌تواند به کتاب فروشی مراجعه کند و خیلی از این کتاب‌‌‌ها را تهیه کند، مطالعه کند و این حرف‌‌‌ها را ببیند که وجود دارد.
بعضی از موارد توسل به ذات گفته شده است که اگر کسی توسل به ذات را قبول داشت، به طریق اولی توسل به جاه را قبول دارد، نگویند این مورد که توسل به ذات بود؛ اگر کسی توسل به ذات اولیاء الهی که از دنیا رفته‌اند را قبول داشته باشد، دیگر به طریق اولی توسل به جاه را قبول دارد؛ چون توسل به جاه یک پله پایین‌‌‌تر است.
در کتاب مسائل مهم اعتقادی و فقهی از دیدگاه اهل سنت تالیف حافظ امان الله آخوند یلمه حنفی نقش بندی با تقاریظ حضرت شیخ الحدیث مولانا سید محمد یوسف حسین پور، مدیر مدرسه علوم دینی عین العلوم گُشت سراوان که این شخصیت اگر کسی علمای اهل سنت را بشناسد این شخص را حتماً می‌شناسد، حضرت مولانا مفتی خالد دهواری مدیر دارالافتای عین العلوم گُشت سراوان، حضرت مولانا عبید الله صاحب حفظه الله جانشین مولانا محمد عمر سربازی و تقریظی که آقای مولوی سید محمد یوسف حسین پور نوشته است و گفته است که خدای متعال مولف آن جناب مولوی امان الله را جزای خیر دهد که بحث‌‌‌های مربوط به مذهب حنفی را آورده است و بحث‌‌‌های ایشان مورد تأیید است، در این کتاب عبارتی را از محمد عمر سربازی آورده است و بحث حقیقت توسل را از ایشان آورده است که از خود کتاب ایشان مفصل عرض می‌کنیم؛ این چیزی که خود ایشان در صفحه 130 آورده است، تیتر آن محبت به دوستان خداوند متعال و وسیله قرار دادن آن است که در ادامه گفته است: یکی دیگر از وسیله‌‌‌هایی که در دعا به آن توسل کرده می‌شود، دعا کردن به توسل محبتی است که انسان با اشخاص مقرب دارد؛ یعنی نسبت به جایگاه آنها؛ چنان که اگر شخصی بخواهد به این مورد متوسل شده و آن را وسیله مقبولیت دعای خود بگرداند، چنین دعا کند: بار خدایا من مقبولیت دعای خود را به محبتی که با نبی و یاران جان بر کف او و دوستان خاص تو دارم از تو می‌خواهم.
عنوان بعدی دعا کردن به حرمت دوستان خداوند متعال و وسیله قرار دادن آن است که در ادامه می‌گوید: آخرین مورد از وسیله‌‌‌هایی که در دعا به آن توسل کرده می‌شود، دعا کردن به حرمت اشخاص مقرب می‌باشد؛ این مورد چون که دلیل صریحی در احادیث به نسبت آن نیامده است، مورد اجتهاد قرار گرفته است و باعث تفاوت رأی در جواز و عدم جواز آن در بین علمای اهل سنت گشته است، البته علمای احناف توسل به حرمت دوستان خداوند متعال را جایز می‌دانند؛ پس توسل به حرمت یا همان جاه و جایگاه و شخصیت وجود نازنین پیامبر یا اولیاء الهی چیزی است که علمای احناف جایز می‌دانند و مستدل آنها کتاب‌‌‌های فقهی زیادی، هم چون رد المحتار تالیف علامه شامی و کتاب فتح باب العنایه شرح النقایه و کتاب الکراهیه تالیف ملا علی قاری حنفی که از زبده‌‌‌‌‌ترین علمای مذهب احناف هستند، می‌باشد.
آقایان شبکه‌‌‌های وهابی هم یک شخصیتی را ذکر کنند که بتواند ملا علی قاری را رد کند، آقای ابن عابدین حنفی را بتواند رد کند.
در ذیل این کسانی را که آوردهاند مثلاً در رد المحتار باب الوسیله آورده است:
فيكون من باب الوسيلة وقد قال تعالى وابتغوا إليه الوسيلة وقد عد من آداب الدعاء التوسل على ما في الحصن وجاء في رواية اللهم إني أسألك بحق السائلين
حاشية ابن عابدين ج 6 ص 397، اسم المؤلف: ابن عابدين. الوفاة: 1252 ، دار النشر : دار الفكر للطباعة والنشر. - بيروت. - 1421هـ - 2000م.
موارد متعددی که در اینجا آورده شده است.
ایشان در صفحه 134 فتوای علمای دیوبند در مورد توسل را ذکر کرده است که گفته در کتاب عقاید اهل سنت و جماعت در رد وهابیت و بدعت صفحه 86 که از جناب آقای عبدالرحمن سربازی است که عقیده‌اجمالی علمای هندوستان، پاکستان و ایران می‌باشد، گفته نزد ما و نزد مشایخ ما توسل به انبیاء و صلحاء، اولیاء، شهدا و صدیقین در دعاها چه در حال حیات آنها و چه بعد از وفات آنها به این گونه جایز است که در دعایش بگوید: من به سوی تو به فلان بزرگوار توسل می‌کنم که دعای مرا مستجاب و حاجتم را برآری یا مشابه اینها کلماتی دیگر بگوید؛ این هم موردی است که ایشان آورده است.
کذاب بودن و دروغگو بودن اینها اینجا مشخص می‌شود؛ مگر اینکه بگویند همه این علما اشتباه می‌کنند، همه علما مشرک هستند، همه این علما بدعت گذار‌اند که حرفی خلاف حرف ما مطرح می‌کنند و در واقع واقعیت نظرشان هم همین است.
در کتاب احسن المقصود فی توحید المعبود که ویژه اهل سنت هم خورده است و تالیف مولوی عبد الواحد سیدزاده، بانی حوزه علمیه عین العلوم گُشت سراوان با تقریظ مفتی اعظم هند حضرت مولانا مفتی کفایت الله دهلوی است، تصحیح و تحقیق زیر نظر شیخ الحدیث مولانا محمد یوسف حسین پور که این شخصیت‌‌‌ها جایگاه‌شان نزد اهل سنت بسیار زیاد است و آقای سید محمد یوسف حسین پور که الان هم زنده هستند و آنجا حوزه علمیه و درس و بحث دارند، ایشان در صفحه 191 این کتاب می‌گوید: البته توسل به انبیاء علیهم الصلاۀ و السلام و اولیاء جایز است، اصل توسل را جایز دانسته است، در پاورقی وقتی در رابطه با توسل صحبت می‌کند، بعد از توسل به ایمان و عمل صالح که کسی حرفی در آن ندارد، می‌گوید توسل به دعا خواستن از اولیاء زنده، توسل در دعا به محبت اولیاء زنده یا مرده که در فتاوای لجنه عربستان نوشته است توسل به اولیاء چند نوع دارد: اینکه از ولی زنده بخواهد که برای او دعا کند به گشادگی رزق و شفای مرض و هدایت و توفیق و مانند آن، این جایز است.
اینکه خدا را ندا کند و به محبت پیامبر و اتباع او و به محبت اولیاء الله توسل بجوید و بگوید:
اللهم انی اسالک بحبی لنبيک و اتباعی له و بحبی لاوليائک آن تعطينی کذا
این حب همان جاه، مقام و محبت پیامبر است؛ پس این جایز است؛ زیرا که بنده در این دعا به عمل صالح خود توسل می‌جوید؛ دوست داشتن پیامبر و اولیاء از اعمال صالحه است و دیگر این سخت‌‌‌‌‌ترین و شدید‌‌‌‌‌ترین حالت ممکن است که بگوییم من این پیامبر را دوست دارم، این مقام پیامبر است و خدایا به این مقام و جایگاه پیامبر این یعنی این هم نوعی از عمل تو است؛ چون دوست داشتن جایگاه پیامبر هم جزء عمل تو است و اگر خیلی سخت بگیریم این می‌شود.
بعد ایشان در صفحه 192 می‌گوید: توسل به انبیاء و اولیاء 3 صورت دارد که یک صورت آن این است که توسل به بزرگان به این معنی که ای الله من این بندگان را به خاطر اعمال صالحه‌شان دوست دارم، به واسطه این محبت از شما می‌خواهم این دعایم را بپذیر، این در واقع توسل به اعمال است؛ پس توسل به پیامبر توسل به حب پیامبر است و در این اختلافی نیست.
بعد نقل می‌کند حضرت مولانا اشرف علی تهانوی تحریر می‌فرماید: توسل در دعا به مقبولان حق خواه زنده باشند یا مرده، درست است و در جواز آن هیچ شبهه‌‌‌‌ای نیست، توسل در دعا، توسل به حب پیامبر که بخشی از مقام و جایگاه پیامبر است، این هم پذیرفته است و بعد ایشان در صفحه 193 که تایید کننده حرف است توسل به پیامبر بعد از وفات ایشان را می‌آورد که توسل عثمان بن حنیف را می‌آورد و این عبارت را به عنوان تکمله بر حرف خودش تایید هم می‌کند که آمد اشاره کرد برو وضو بگیر و در مسجد 2 رکعت نماز بخوان بعد بگو:
اللهم انی اسألک و اتوجه اليک بنبينا محمد نبی الرحمه
خیلی واضح توسل به مقام و جایگاه پیامبر است.
مورد دیگر کتاب محمود الفتاوی، فتاوای دار العلوم زاهدان که تالیف علامه مفتی خدا نظر و زیر نظر مولوی عبدالحمید امام جمعه مسجد مکه زاهدان است، در جلد 3 صفحه 288 دو سوال شده است، یکی نذر به نام خدا و یکی توسل جستن به پیامبران و اولیاء الله که ما فقط جواب توسل را می‌خوانیم، توسل جستن در دعا به شرافت و دوستی بزرگان اگر به این نیت باشد که ای خدا به فضل و صلاحیت این شخص و به اینکه این شخص نزد شما محبوب است، من معتقد هستم و بنابر محبتی که با او داری من رحمت تو را می‌خواهم، این نوع وسیله جایز است که این شرافت و دوستی توسل به جاه می‌شود.
بعد مثالی هم که ایشان در صفحه 289 زده‌اند می‌گویند: استاد محمد تقی عثمانی در شرحش بر صحیح مسلم آورده است که چه طور دعا کنید:
اللهم انی اتوسل اليک بعبدک فلان وأن التوسل بهذا المعنی ثابت بالسنه
به فلان بنده خودت که پیامبر باشد یا ولی باشد این گونه دعا کن که این به جاه شخص می‌شود، ترمذی هم از عثمان بن حنیف نقل کرده است و همان را آورده است:
اللهم انی اسئلک و اتوجه اليک بنبيک محمد نبی الرحمه
این هم باز این توسل را ثابت می‌کند؛ این هم یک مورد دیگر از مواردی که علمای اهل سنت آوردهاند.
مجری:
کلیپ بعدی سخنان مولوی چابهاری است که فکر می‌کنم در خطبه‌‌‌های نماز جمعه‌شان در چابهار در رابطه با توسل صحبت می‌کنند.
کلیپ:
سخنان مولوی عبدالرحمن سربازی امام جمعه اهل سنت و مدیر مدرسه علمیه عربیه اسلامیه چابهار پیرامون توسل:
بحث توسل همیشه مطرح است و به عنوان بحث خیلی نادری است و ما در قم که رفته بودیم همه مصاحبه‌‌‌هایی که انجام می‌شد راجع به توسل سوال می‌شد؛ گفتیم ما کتاب‌‌‌ها نوشته‌‌‌‌ایم و امروز صبح به عده‌‌‌‌ای از دوستان گفتم دین عبارت است از توسل، دینی که توسل ندارد دین نیست، دعایی که در آن توسل نباشد دعا نیست، خدایا به طفیل رسول الله صلی الله علیه و آله به طفیل نیکان، به طفیل پاکان، به طفیل فلان بنده مقرب خود دعای مرا قبول بفرما، مشکل من را آسان بفرما.
مسلمانی که این تز تفکر را ندارد مسلمان نیست.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ
یک وسیله همین توسل است و این وسیله در این آیه گسترده است؛ حالا اینکه عده‌‌‌‌ای گمراه در جامعه ما آمده‌اند و به عنوان موحد فی توحید، مشرکی که به نام قلابی موحد آمده‌اند اصول اسلام را پایمال کردهاند، توسل را نفی کردهاند، ارزش‌‌‌های دینی را نفی کردهاند؛ اینها را رها کنید، رها کردن این ارزش‌‌‌های دینی بی‌راهه رفتن است، گمراهی است! خداوند متعال به همه توفیق دهد که ما به عروۀ الوثقی که قرآن فرموده باید تمسک کنیم، ریسمان محکم الهی که قرآن است، دین است، سنت پیامبر است، راهی که اصحاب و اهل بیت پیغمبر رفته‌اند، جز این راه، راه نجات و کامیابی نیست، این بی‌راهانه گمراه، این بی‌راهانه متقلب به قول خودشان سلفی؛ سلف چه کسی است؟
آیا پیغمبر سلف صالح ما نیست؟
سلف صالح ما صحابه نیستند؟
سلف صالح ما اهل بیت پیامبر و ائمه دین نیستند که ما هر یک خودمان امروز مجتهد شده‌ایم؟
استاد عباسی:
در کتاب عقاید اهل سنت و جماعت تالیف محمد طاهر مسعود، مترجم محمد ابراهیم گرگیج صفحه 19 تقریظ خلیفه ارشد (مولانا محمد عمر سربازی) شیخ الحدیث مولانا عبیدالله را دارد که می‌گوید ایشان ترجمه کتابی در همین باب به زبان فارسی انجام داده است که بسیار به جا بوده است و در واقع این تالیف ضرورت داشته که به فارسی هم اتفاق بیفتد.
ایشان در رابطه با توسل می‌گوید: بعد از حضور در کنار روضه مطهر آن حضرت خواندن دعا وسیله آن حضرت و درخواست شفاعت کردن و این طور گفتن ای رسول خدا برای بخشوده شدن من سفارش فرمایید نه فقط جایز بلکه مستحب است، بعد به آیه قرآن هم استناد می‌کند و باز می‌گوید: زائر هنگام زیارت روضه مطهر روی خود را به طرف چهره منور آن حضرت کند و همچنین هنگام طلب وسیله و درخواست شفاعت همان طور بایستد، بعد در رابطه با روش توسل ایشان توسل به جاه را به صورت ویژه مطرح می‌کند و در روش توسل می‌گوید از خداوند متعال این چنین بخواه: یا الله من به وسیله فلان دوستت قبول شدن دعایم را طلب می‌کنم و برطرف شدن مشکلات خود را می‌خواهم یا مانند این، کلماتی دیگر به زبان بیاورد و دعا کند که این به وسیله فلان دوستت توسل به جاه و حتی در مواردی توسل به ذات می‌شود، در قسمت بالا هم گفت توسل در حیات اولیاء الله جایز است، بعد از وفات‌شان هم جایز است؛ این هم نظر ایشان در کتابش است که توسل را کاملاً تایید می‌کند.
شخصیت دیگر جناب مولوی محمد زکریا است که مترجم مولوی محبی است، در کتاب مجموعه فضائل حج و راهنمای حجاج که کتاب هم به چاپ رسیده است و تقریظ مولوی عبدالحمید هم دارد، کتاب فضائل حج تالیف شیخ الحدیث حضرت مولانا ذکریا کتاب بسیار مفید و جالبی می‌باشد، به حجاج عزیز توصیه می‌شود که از این کتاب کمال استفاده را نموده و در این سفر ربانی کتاب مزبور را همراه خود داشته باشند؛ رجب 1421 برابر با 28/07/1379 امام جمعه محترم اهل سنت و رئیس حوزه علمیه زاهدان مولوی عبدالحمید.
این کتاب مورد تاییدشان است و به کسانی که حج می‌روند توصیه کردهاند که حتماً این کتاب را همراه خودشان داشته باشند.
مجری:
اگر بدعت و شرکی در آن باشد به طبع ایشان نباید تایید کند.
استاد عباسی:
بله، نباید تایید کنند، اگر تایید کردند مخالف نظر اینها است و در این موضوع کاملاً مقابل اینها ایستاده‌‌اند، در این کتاب در صفحه 150 بحث عرض سلام خدمت رسول خدا و شفاعت طلبی است و می‌گوید بعضی از علما توسل را منع کردهاند؛ اما بدانید جمهور علماء قائل به جواز هستند، در کتاب معروف و معتمد حنابله (المغنی) الفاظ سلام به این صورت نقل شده است:
اللهم انک قلت وقولک الحق ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جاؤک
این توسل به ذات است و توسل به جاه و مقام تحت این عنوان کاملاً قرار می‌گیرد که ای الله تو فرموده‌‌‌‌ای و فرموده‌ات حق است، کاش وقتی که بر خود ظلم می‌کردند می‌آمدند پیش تو از خدای متعال مغفرت خواسته، تو نیز بر ایشان تقاضای مغفرت می‌کردی، حتماً خدای تعالی را بخشنده و مهربان می‌یافتند، حال پیش تو آمده‌ام یا رسول الله از گناهانم مغفرت می‌خواهم و از تو تقاضای شفاعت دارم، ای خدا از تو می‌خواهم تا مغفرت مرا واجب گردانی؛ بعد قضیه مالک و قضایای دیگر را می‌آورد که دعا کنند تا به اینجا که می‌گوید: بعد از پیامبر سراغ خلیفه اول بروی و سلام دهی، بعد سراغ خلیفه دوم بروی و سلام دهی و بعد ایشان در صفحه 155 خطاب به خلفا می‌گوید: ما آمده‌‌‌‌ایم تا شما را وسیله کنیم به پیشگاه رسول الله تا برای ما به پیشگاه پروردگار شفاعت کند.
مجری:
یعنی وسیله برای وسیله که به نظر آقایان وهابی شرک در شرک می‌شود.
استاد عباسی:
این هم کنار قبر است، هم بعد از وفات است و هم به خطاب است.
بعد می‌گوید بعضی از علما کم و بیش از این الفاظ را نقل کردهاند و بعضی سلام مشترک نقل کردهاند؛ اما کسانی که بر سلام مشترک تاکید کردهاند می‌گویند سلام مشترک تمهید و ادب می‌باشد، در واقع هدف همان توسل است؛ یعنی حتی آن‌‌‌هایی که گفته‌اند فقط سلام کنید در واقع همان توسل است؛ تا به پیشگاه رسول الله سفارش فرمایند؛ لذا منظور از سلام مشترک همان توسل مقصود است.
این حرف‌‌‌ها از اینترنت نیست، این کتاب است و بینندگان عزیز می‌توانند کتاب را تهیه کنند و آنچه که در این کتاب آمده است را ببینند و نسبت به اینها به این شکل در رابطه با توسل خطاب کرده است.
در صفحه 155 ایشان می‌گوید سپس به وسیله رسول خدا از خدای تعالی برای خود و برای والدین خود و برای مشایخ و استادان خود و اهل و عیال خود دعا کند و حاجت بطلبد.
این موارد را در کتاب‌‌‌های مختلف مفصل نقل کردهاند.
مجری:
جناب آقای محمد ضیایی که به عنوان شیخ و استاد اینها که در شبکه‌‌‌های وهابی هم از او یاد شده و خیلی از آقایان همان ابتدا که شبکه‌شان تاسیس شده بود، ادعا می‌کردند شاگرد ایشان بوده‌اند، ایشان در این خصوص نسبت به وهابیت تیر خلاص را زده است.
کلیپ:
اجماع علمای اهل سنت بر حلال بودن توسل به انبیاء و اولیاء.
شیخ محمد ضیایی: اگر کسی بگوید خدایا به بزرگی فلان شخص مریض ما را شفا بده، منظور شخصی است که مرده باشد، آیا صحیح است یا اگر آن شخص زنده باشد چه طور؟
نامش را می‌بریم و می‌گوییم به برکت فلان شیخ، الهی به برکت فلان سید که نان می‌خورد و نماز می‌خواند، به برکت او بچه ما را شفا بده یا اینکه فلان امامزاده و فلان بزرگ برود، به اتفاق علمای اهل سنت این عمل به هیچ وجه حرام نیست، کسی که این کار را کرده گناه کبیره‌‌‌‌ای مرتکب نشده است، این مسئله در رابطه با توحید، شرک و عبادت نیست، اگر کسی بگوید این شرک یا حرام است اشتباه کرده است، این به هیچ وجه در رابطه با حرام و حلال نیست.
مجری:
ایشان دقیقاً گفتند اجماع بر خلاف این است؛ یعنی اجماع توسل به جاه است و ایشان توسل را جایز دانسته‌‌اند.
آیا آقایان وهابی که ادعا کردهاند اجماع مذاهب و علما بر این است که توسل به جاه بدعت است راست گفته‌اند یا خیر، اگر راست گفته‌اند پس چرا این همه مخالفش وجود دارد و اگر دروغ گفته‌اند چرا به خودشان اجازه می‌دهند چنین دروغی را در رسانه‌‌هایشان آن هم به کرات تکرار کنند؟
بیننده آقا رضا از زاهدان از اهل سنت:
چون خیلی فرصت بحث نیست و یک ربع وقت نیاز است، باید اول با یک زمینه و پیش زمینه جلو برویم تا به آنجا برسیم، این منابع شما نیاز به بررسی دارد و من درست و غلط آن را نمی‌دانم.
استاد عباسی:
شما ان شاء الله فردا می‌روید کتاب را تهیه می‌کنید و می‌بینید و در برنامه چالش بعدی نظرتان را می‌گویید، اگر این منابع درست باشد آن وقت چه؟
بیننده:
من نمی‌گویم منابع نادرست است.
استاد عباسی:
با فرض اینکه منابع درست است تکلیف چیست؟
شبکه‌‌‌های وهابی دروغگو و کذاب هستند یا علمای اهل سنتی که گفته‌اند اینها بدعت گذار و مشرک هستند؟
بیننده:
استاد بگذارید بررسی شود، بعداً به نتیجه می‌رسیم.
مجری:
ما 45 دقیقه است که بررسی می‌کنیم.
بیننده:
من نمی‌خواهم وارد بحث با شیعه شوم، سوالم در مورد توسل است.
مجری:
نهایت می‌توانید بگویید شبکه‌‌‌های وهابی دورغ گفته‌اند، نمی‌خواهید چنین حرفی بزنید؟
بیننده:
اگر مطالبی که شما گفته‌اید درست باشد مطمئناً به قول شما وهابی‌‌‌ها دروغ می‌گویند و اشتباه گفته‌اند، این را برای وقتی که بررسی شد می‌گذاریم.
مجری:
45 دقیقه بررسی شده است.
بیننده:
ما هم چشم بسته و اینکه فقط شما ارائه دهید قبول نمی‌کنیم، ما هم باید تحقیق و بررسی کنیم، صبر کنید ما هم به نتیجه برسیم، شما که زحمت کشیدید و ارائه دادید و راه را نشان دادید، حالا بقیه‌‌اش را ما خودمان می‌رویم.
در مورد توسل شاید صریح‌‌‌‌‌ترین آیه‌‌‌‌ای که آمده است آیه 35 سوره مائده است که برای رسیدن به خدا باید وسیله‌‌‌‌ای پیدا کنیم، وقتی ما می‌رویم کتاب‌‌‌ها و حرف‌‌‌های علمای بزرگ اسلام را می‌بینیم؛ مثل حضرت علی که در خطبه 110 وقتی می‌خواهد وسیله‌‌‌ها را معرفی کند، شاید به مرده اشاره‌‌‌‌ای ندارد و می‌گوید به اعمال صالح، نماز، روزه وسیله برای خدا قرار دهید؛ ولی چیزی در مورد اینکه به فلان مرده توسل کنید چیزی نگفته است.
مجری:
مطمئن هستید امیرالمومنین توسل به مرده نداشته است؟
بیننده:
در خطبه 110 که من خوانده‌ام نبود.
استاد عباسی:
در منابع شما، علمای خود شما، همین علمای مشهور و معروفی که الان هستند، توسل به پیامبر به دستور حضرت علی را نقل کردهاند، این برای منبع خود شما است، در کتاب مجموعه فضائل حج و راهنمای حجاج تالیف محمد زکریا کاندهلوی، مترجم عبدالرحمن محبی، تقریظ مولوی عبدالحمید هم دارد، از سیدنا علی نقل شده است که چون از دفن رسول خدا فارق شدیم، شخصی از کوه و صحرا آمد و کنار قبر مبارک رسید، خود را روی قبر شریف انداخت و گفت یا رسول الله آنچه از جانب خداوند بر سر تو نازل شده بود، آن را به ما ابلاغ فرمودی و آن را محفوظ داشتی، ما نیز آن را حفظ کردیم یعنی قرآن مجید و در آن آیه مبارکه آمده است:
وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ
آیه 64 سوره نساء است که بعد می‌گوید اگر مردم هنگامی که بر خود ظلم روا می‌داشتند، پیش تو می‌آمدند و از خدای تعالی طلبیده و رسول خدا نیز برایشان طلب مغفرت می‌فرمود، حتما خدا را بخشنده و مهربان می‌یافتند، بدوی گفت یا رسول الله من بر خودم ظلم کردم و اینک خدمت شما آمده از خدایم طلب مغفرت می‌کنم و از شما می‌خواهم شفاعت فرمایی، بلافاصله از داخل قبر شریف صدا آمد بی‌شک تو بخشوده شدی؛ این یک مورد بود.
جناب محمد شفیع عثمانی در کتاب تفسیر معارف القرآن با ترجمه محمد یوسف حسین پور آمده است در ذیل این آیه دقیقاً همین ماجرا را آورده است و تایید کردهاند، حضرت علی علیه السلام هم حضور داشتند و به اشاره حضرت هم این کار را انجام داده است و مورد تایید حضرت واقع شده است، علمای شما هم آمده‌اند به عنوان توسل به صورت کامل نقل کردهاند.
مجری:
آن خطبه‌‌‌‌ای که عرض کردید بارها کارشناسان ما پاسخ داده‌اند.
إن أفضل ما توسل به المتوسلون
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 1 ص 215
در عربی 2 موصول داریم و وقتی ما به کار برده می‌شود، می‌تواند اینجا انسان را شامل نشود؛ چون از موصول من استفاده نشده است، این یک چیز خیلی مشخص و واضح است؛ اما امیرالمومنین علیه السلام در هنگام تدفین نبی مکرم اسلام خطاب به نبی مکرم اسلام فرمودند:
اذكرنا عند ربك
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 2 ص 228
به رسول خدا توسل کردند و شما یک خطبه امیرالمومنین را دارید می‌بینید و باید آن را هم مد نظر بگیرید؛ پس امیرالمومنین در نهج البلاغه توسل کرده است.
بیننده:
شما خطبه 110 را هم ارائه دهید، من فقط مطلبی را بگویم، وقتی اهل تشیع یاعلی و یاحسین می‌گوید؛ یعنی به این بزرگان توسل کرده است، درست است؟
مجری:
بله، اینجا استغاثه است.
بیننده:
شما این همه گفتید اهل سنت این را گفته است؛ یک عالم اهل سنت بیاورید که گفته باشد یاعلی، یاعمر، یا ابوبکر.
مجری:
عبدالله بن عمر سنی بوده یا شیعه؟
بیننده:
سنی بوده است.
مجری:
حالا می‌خواهید گفته باشد یا محمدا، آن هم با سند صحیح؟
بیننده:
آن بحث ندا و منادا درست است.
استاد عباسی:
یا رسول الله استسق لامتک، اگر گفته باشند برای شما قبول است؟
بیننده:
وقتی ما در عربی می‌خواهیم کسی را صدا بزنیم می‌گوییم یا فلانی.
استاد عباسی:
کسی کنار قبر پیامبر برود و خطاب به پیامبری که از دنیا رفته است با لفظ یا گفتن حاجت بخواهد و صحابه ببینند و بشنوند و تایید کنند، آیا این توسل به مرده بعد از وفات به حساب می‌آید یا خیر؟
اگر به حساب می‌آید، سند نشان دهم و اگر نمی‌آید نیاز نیست نشان دهم.
بیننده:
شما سندی که هست ارائه دهید تا بررسیش کنیم، اگر درست باشد که قبول می‌کنیم.
استاد عباسی:
در المصنف ابن ابی شیبه و فتح الباری و البدایۀ و النهایه همین روایت را آورده است که می‌گوید در زمان عمر قحطی آمد:
فجاء رجل إلى قبر النبي صلى الله عليه وسلم فقال يا رسول الله استسق لأمتك فإنهم قد هلكوا
مصنف ابن أبي شيبة ج 6 ص 356، اسم المؤلف: أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة الكوفي الوفاة: 235 ، دار النشر : مكتبة الرشد - الرياض - 1409 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : كمال يوسف الحوت
فتح الباري ج 2 ص 495، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت ، تحقيق : محب الدين الخطيب
البداية والنهاية ج 7 ص 92، اسم المؤلف: إسماعيل بن عمر بن كثير القرشي أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مكتبة المعارف – بيروت
خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى ج 1 ص 49، اسم المؤلف: علي بن عبد الله بن أحمد الحسني السمهودي (المتوفى : 911هـ) الوفاة: 911 ، دار النشر :
کنار قبر پیامبر آمد و خطاب به پیامبر گفت یا رسول الله برای امتت باران بفرست که دارند هلاک می‌شوند.
بعد در خواب دید و گفتند پیش خلیفه دوم برو، آمد پیش خلیفه دوم و خبر داد و خلیفه دوم نگفت ای مشرک، ای بدعت گذار، چرا پیامبر را خطاب کردی و از او درخواست کردی؛ اگر آقای عقیل هاشمی بود، اگر آقایان وهابی دیگر بودند می‌گفتند تو مشرک و بدعت گذار شده‌‌‌‌ای؛ اما:
فبكى عمر ثم قال يا رب لا آلو إلا ما عجزت عنه
مصنف ابن أبي شيبة ج 6 ص 356، اسم المؤلف: أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة الكوفي الوفاة: 235 ، دار النشر : مكتبة الرشد - الرياض - 1409 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : كمال يوسف الحوت
هیچ ردی از طرف خلیفه دوم اتفاق نمی‌افتد و چند صحابه دیگر هم شاهد و ناظر هستند و سند روایت معتبر و محکم است.
بیننده:
پاورقی مطلبی را که فرمودید بفرمایید.
مجری:
پاورقی المصنف ابن ابی شیبه را نشان دهیم؟
بیننده:
بله.
مجری:
پاورقی اول گفته در نسخه فلان این عبارت بوده است، پاروقی دوم می‌گوید فلان روایت حکمش ضعیف است که مال قبل از این مطلب است.
استاد عباسی:
اجازه دهید یک پاورقی دیگر نشان‌‌‌تان دهم، در البدایۀ و النهایه روایت را که نقل می‌کند می‌گوید:
وهذا اسناد صحيح
البداية والنهاية ج 7 ص 92، اسم المؤلف: إسماعيل بن عمر بن كثير القرشي أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مكتبة المعارف - بيروت
آقای ابن حجر عسقلانی می‌گوید:
وروى بن أبي شيبة بإسناد صحيح من رواية أبي صالح السمان
فتح الباري ج 2 ص 495، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت ، تحقيق : محب الدين الخطيب
بیننده:
من 2 چیز از شما می‌خواهم یکی اینکه خطبه 110 را ارائه کنید و دوم اینکه یک عالم سنی بیاورید که یا علی یا حسین یا ابوبکر گفته باشد، اگر گفته باشد حرف شما کاملاً سند است.
مجری:
آقای جفری یکی از علما و بزرگان اهل سنت است که فکر می‌کنم ایشان را بشناسید و ما کلیپش را پخش کردیم که یا حسین می‌گوید، یا رسول الله می‌گوید، یا اباعبدالله می‌گوید.
بیننده:
بی زحمت دوباره کلیپش را پخش کنید.
استاد عباسی:
اگر یا رسول الله بگویند با یا علی گفتن متفاوت است و مورد قبول نیست؟
بیننده:
حرف شما درست است، من می‌گویم در بحث‌‌‌تان این همه عالم از چابهار و سراوان گفتید، حداقل این یاعلی یامحمد را هم باید بگویند، یا اینها سر ما کلاه می‌گذارند و هیچی نمی‌گویند یا نمی‌دانیم جریان چیست.
مجری:
این کلیپ را با دقت ببینید.
کلیپ:
سخنان مولوی عبدالرحمن سربازی امام جمعه اهل سنت و مدیر مدرسه علمیه عربیه اسلامیه چابهار پیرامون توسل:
بحث توسل همیشه مطرح است و به عنوان بحث خیلی نادری است و ما در قم که رفته بودیم همه مصاحبه‌‌‌هایی که انجام می‌شد راجع به توسل سوال می‌شد؛ گفتیم ما کتاب‌‌‌ها نوشته‌‌‌‌ایم و امروز صبح به عده‌‌‌‌ای از دوستان گفتم دین عبارت است از توسل، دینی که توسل ندارد دین نیست، دعایی که در آن توسل نباشد دعا نیست، خدایا به طفیل رسول الله صلی الله علیه و آله به طفیل نیکان، به طفیل پاکان، به طفیل فلان بنده مقرب خود دعای مرا قبول بفرما، مشکل من را آسان بفرما.
مسلمانی که این تز تفکر را ندارد مسلمان نیست.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ
یک وسیله همین توسل است و این وسیله در این آیه گسترده است؛ حالا اینکه عده‌‌‌‌ای گمراه در جامعه ما آمده‌اند و به عنوان موحد فی توحید، مشرکی که به نام قلابی موحد آمده‌اند اصول اسلام را پایمال کردهاند، توسل را نفی کردهاند، ارزش‌‌‌های دینی را نفی کردهاند؛ اینها را رها کنید، رها کردن این ارزش‌‌‌های دینی بی‌راهه رفتن است، گمراهی است! خداوند متعال به همه توفیق دهد که ما به عروۀ الوثقی که قرآن فرموده باید تمسک کنیم، ریسمان محکم الهی که قرآن است، دین است، سنت پیامبر است، راهی که اصحاب و اهل بیت پیغمبر رفته‌اند، جز این راه، راه نجات و کامیابی نیست، این بی‌راهانه گمراه، این بی‌راهانه متقلب به قول خودشان سلفی؛ سلف چه کسی است؟
آیا پیغمبر سلف صالح ما نیست؟
سلف صالح ما صحابه نیستند؟
سلف صالح ما اهل بیت پیامبر و ائمه دین نیستند که ما هر یک خودمان امروز مجتهد شده‌ایم؟
مجری:
امام جمعه معاصر هم هستند و توسل به رسول خدا را فرمودند و در سخنان شان به اهل بیت هم اشاره کردند، فرمودند یک سری افراد خودشان را توحیدی می‌دانند؛ اما توحیدی نیستند و از اینها هم باید دوری کرد که همان وهابی‌‌‌ها هستند، فرمودند دینی هم که توسل نداشته باشد دین نیست، من نمی‌دانم شما توسل را آب خوردن می‌دانید، قدم زدن می‌دانید، سکوت می‌دانید! توسل مشخص است و به هر کسی از کوچه و بازار گرفته تا حوزه علمیه می‌داند توسل یعنی چه.
بیننده:
در مورد حرف‌‌‌های مولانا سربازی که در منطقه ما است، بگویم توسل طبق آیه 35 سوره مائده باید باشد، ما هم توسل داریم؛ ولی توسل به زنده، توسل به نماز و روزه، توسل باید به اینها باشد، ما هم توسل داریم؛ ولی توسل به مرده نداریم.
مجری:
به طفیل رسول الله؛ زمانی که آقای عبدالرحمن سربازی خطبه می‌خواندند رسول خدا زنده بوده است؟
نکند زنده شده و در خطبه ایشان شرکت کرده است؟
بیننده:
اگر من حرفی می‌زنم نظر شخصی من است؛ حتی اگر اشتباه بگویم، من نظرم را در مورد این کلیپ می‌گویم، آقای مولانا گفتند توسل کنید و توسل یکی از اصول دین ما است، ما هم توسل را قبول داریم؛ ولی توسل مشروع و ما توسل به مرده را غیر مشروع می‌دانیم، توسل به زنده و نماز و روزه را طبق خطبه 110 نهج البلاغه قبول داریم.
در مورد کلیپی که شما پخش کردید می‌خواستم نگویم؛ ولی مجبورم و به نظرم حرف‌‌‌های مولانا پیوسته نیستند و قطع و برش شدهاند.
استاد عباسی:
شما که می‌گویید ما در همین منطقه‌ایم، می‌توانید از ایشان بپرسید.
بیننده:
من این را می‌پرسم.
استاد عباسی:
ایشان گفتند این مدعیان توحید، موحدین قلابی، کسانی که هیچ چیز را قبول ندارند و به دین لطمه می‌زنند، از شما سوال می‌کنم منظور ایشان چه کسانی بودند؟
بیننده:
منظور افراطی‌ها است.
استاد عباسی:
گفتند سلفی‌‌‌ها و غیر مقلدین؛ شما بفرمایید اینها چه کسانی هستند.
بیننده:
ما در منطقه خودمان سلفی هم داریم، به کسانی که افراطی باشند ما سلفی می‌گوییم.
استاد عباسی:
سلفی‌‌‌هایی که شما افراطی می‌گویی و در منطقه‌‌‌تان دارید، اینها با چه توسلی مخالف هستند که آقای سربازی موافق است و دفاع می‌کند و می‌گوید جزء دین‌مان است؟
بیننده:
شما اگر مطلبی از مولانا سربازی آوردید که گفته باشد توسل به مرده جایز است من قبول می‌کنم.
استاد عباسی:
من می‌گویم شما بفرمایید این چه توسلی است که ایشان می‌گوید ما قبول داریم و در مقابل ما سلفی‌‌‌ها قبول ندارند؟
بیننده:
من می‌گویم کلیپی که شما پخش کردید قطع و برش شده است.
استاد عباسی:
کتاب‌شان هم قطع و برش است؟
بیننده:
ما سنی‌‌‌ها طبق آیه 35 سوره مائده توسل داریم؛ ولی توسل مشروع، توسل به مرده نداریم.
مجری:
کلیپ دیگری را با هم می‌بینیم.
کلیپ:
مولوی سربازی: انواعی از توسل است که امکان ندارد مسلمانی به آنها قائل نباشد؛ مثل صحابه‌ای که پیامبر به او دعای توسل داد و توسل فرمود و همه مسلمین توسل دارند و کسی نیست از آن صرف نظر کند و باب جواز توسل موجود است، اگر باب عدم جوازی وجود داشته باشد همه در آن حدی که منع وارد شده ممنوع دانسته‌‌اند.
حسینی: استاد توسلی که عثمان بن حنیف داشته است، این توسل از انواع توسل جایز به حساب می‌آید؟
مولوی سربازی: بله.
حسینی: توسلی که ام المومنین عایشه گفته‌اند چه؟
مولوی سربازی: مشکل ندارد.
حسینی: پس روایت هم صحیح است؟
مولوی سربازی: بله.
مجری:
خود بنده با ایشان صحبت کردم، تصویرش را هم گذاشتیم که نگویید قطع و برش بوده است.
استاد عباسی:
من از کتاب خود ایشان هم نشان می‌دهم که ببینید اجماع علمای‌‌‌تان چیست و اینکه گفتید در وفات ندارید و در حالت زنده دارید، در کتاب المهند علی المفند عقائد علمای اهل سنت دیوبند که در خود پاکستان هم بوده است، در این کتاب سوال 3 و 4:
هل للرجل ان يتوسل فی دعواته بالنبی صلی الله عليه وآله وسلم بعد الوفاۀ ام لا؟
أيجوز التوسل عندکم بالسلف الصالحين من الانبياء و الصديقين و الشهدا و اولياء رب العالمين أم لا؟
الجواب عندنا و عند مشايخنا يجوز التوسل فی الدعوات بالانبياء و الصالحين من الاولياء و الشهداء و الصديقين فی حياتهم و بعد وفاتهم بان يقول فی دعائه اللهم انی اتوسل اليک بفلان ان تجيب دعوتی و تقضی حاجتی الی غير ذلک
اینکه دیگر کلیپ نیست بریده باشیم، بعد وفاتهم بود، ایشان این کتاب را ترجمه کرده است و اگر قبول نداشت باید از ترجمه حذف می‌کرد، در ترجمه خودشان عقاید اهل سنت و جماعت در رد وهابیت و بدعت که این چاپ جدید هم شده است و همان سوال که توسل به سلف صالحین است آمده است و در پاسخ گفته توسل به انبیاء و صلحا در دعا جایز است و چه در حال حیات آنها و چه بعد از وفات آنها باشد.
بیننده:
استاد حرف شما درست است، من نمی‌گویم شما حرف بدی زده‌ای؛ شما با این مطالب می‌گویید توسل اهل سنت به مرده جایز است درست است؟
استاد عباسی:
من عبارت را می‌خوانم و می‌گویم اجماع دارید.
بیننده:
چرا آن یاعلی و یاحسین که شما می‌گویید در اهل سنت رواج ندارد؟
استاد عباسی:
این را باید از علمای‌‌‌تان بپرسید که چرا یا رسول الله می‌گویید؛ ولی یاعلی نمی‌گویید؛ اگر مثلاً یا ابوبکر و یاعمر گفته باشند شما قبول می‌کنید؟
بیننده:
آن ندا و منادا است.
استاد عباسی:
من برای شما توسل خواندم و گفتم این توسلی است که انجام داده‌اند و در کتاب حج هم آوردهاند.
بیننده:
خطبه 110 نهج البلاغه را بی‌زحمت بیاورید.
استاد عباسی:
کتاب مجموعه فضائل حج از زکریا کاندهلوی که توسل را اینجا آورده است و می‌گوید بروید سلام دهید، بعد از سلام به رسول خدا یک گز به طرف راست خزیده بر حضرت صدیق سلام عرض کنید، بعد هم به خلیفه دوم و بعد از این، دو مرتبه سلام ابلاغ کند و خطاب به ابوبکر و عمر می‌گوید ما آمده‌‌‌‌ایم تا شما را وسیله کنیم به پیشگاه رسول الله تا برای ما به پیشگاه پروردگار شفاعت کند.
بیننده:
این مطالب را ارائه دادید و اینها را بررسی خواهم کرد، شما خطبه 110 را ارائه دهید.
استاد عباسی:
پس امیرالمومنین علیه السلام اگر در نهج البلاغه آمده باشد که توسل کرده باشد تمام است؟
بیننده:
استاد شما خطبه 110 را بیاورید.
استاد عباسی:
در خطبه 235 حضرت موقع تجهیز پیغمبر خطاب به پیامبر که از دنیا رفته است، می‌فرماید:
بأبي أنت وأمي اذكرنا عند ربك واجعلنا من بالك
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 2 ص 228
نزد خدا ما را یاد کن و ما را از خاطر نبر.
بیننده:
استاد نیاز به اجتهاد شخصی نیست، شما خطبه 110 را بیاورید.
مجری:
اجتهاد شخصی امیرالمومنین علیه السلام بوده است؟
بیننده:
نه شما اگر خطبه 110 را بیاورید.
مجری:
خطبه 110 می‌فرماید:
إن أفضل ما توسل به المتوسلون إلى الله سبحانه الإيمان به وبرسوله والجهاد في سبيله
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 1 ص 215
چه طور می‌خواهید با این توسل را رد کنید؟
بیننده:
همان وسیله‌‌‌‌ای که در آیه 35 سوره مائده آمده است همین جا حضرت علی دارد توضیح می‌دهد، شما چرا به دیوبند و چابهار می‌روید؟
مجری:
ان افضل ما توسل یا من توسل؟
فرق این دو را می‌دانید؟
استاد عباسی:
إن أفضل ما توسل به المتوسلون إلى الله سبحانه الإيمان
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 1 ص 215
این جمله را برای ما معنا کنید.
مجری:
ما به معنای چه چیزی است یا چه کسی؟
بیننده:
من از شما خواستم توضیح دهید، شما از من می‌خواهید؟
استاد عباسی:
شما که حرف ما را قبول ندارید، معنا کنید، ما از علمای شما می‌خوانیم ناراحت می‌شوید، روایت اهل سنت می‌خوانیم ناراحت می‌شوید، از علمای اهل سنت می‌خوانیم می‌گویید چرا خواندید، از نهج البلاغه می‌خوانیم می‌گویید خطبه 110 را بیاورید؛ این هم خطبه 110، شما بگویید منظور‌شان در رد توسل چیست تا ما متوجه شویم.
بیننده:
شما بخوانید و شما برای ما توضیح دهید.
استاد عباسی:
إن أفضل ما توسل به المتوسلون إلى الله سبحانه الإيمان
نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 1 ص 215
بالاترین چیزی که متوسلین نزد خدای متعال به آن توسل می‌کنند، ایمان به رسول است؛ یعنی از آن چیز‌‌‌هایی که عبادات و اعمالی که به آن توسل می‌کنند اینها هستند؛ این به معنی بالاترین شخص که نیست، ضمن اینکه بالاترین‌‌‌ها را می‌گوید نه کل آنها را؛ یعنی اینجا حتی اگر بخواهیم افراد را بگوییم می‌شود به افراد توسل کرد منتهی پایین‌‌‌تر هستند.
مجری:
یعنی اگر به پیامبر ایمان نداشته باشی نمی‌توان توسل کرد.
بیننده:
یعنی ایمانی که اینجا گفته شده به پیامبر برمی‌گردد؟
استاد عباسی:
ایمان به خدا و رسولش؛ یعنی بالاترین چیزها نه کسانی که.
وقتی ایمان به خدا و پیامبر داشته باشی توسل است، آیا نمی‌توان به خود پیامبر توسل کرد و به ایمانش می‌توان توسل کرد؟
علمای شما همین را فهمیده‌اند که هم به ایمان پیغمبر می‌توان توسل کرد، هم به جاه پیغمبر، هم به حب پیغمبر و حتی بسیاری گفته‌اند به ذات پیغمبر هم می‌توان توسل کرد، شیعه هم همین را گفته است، امیرالمومنین علیه السلام هم که اینجا این را می‌فرماید، 2 کلام را کنار هم ببینید، نهج البلاغه امیرالمومنین علیه السلام فقط خطبه 110 ندارد، خطبه 235 هم دارد، خطبه 2355 می‌فرماید حضرت خودش به ذات پیامبر متوسل می‌شود؛ این را هم اگر شما معنا را درست متوجه شده باشید، بالاترین چیزی که متوسلین به آن متوسل می‌شوند این است، نه بالاترین کسی که؛ اما اگر شخص هم بخواهد جزء این بیاید، می‌شود بعد از این و یک مومن اول ایمان به خدا و پیامبر دارد و به اینها متوسل می‌شود و به پیامبر، امیرالمومنین به حضرت زهرا و امام حسین علیهم السلام هم متوسل می‌شود.
مجری:
اینکه گفتید توسل به زنده را قبول دارید، همان توسل به زنده هم در این خطبه نیامده است.
بیننده:
توسل به مرده هم نیامده است.
مجری:
پس حضرت توسل به زنده را باید قبول داشته باشد، اگر نیامده می‌گویند اثبات شیء نفی ما عدا نمی‌کند.